|
|
|
|
|
شهادت سنگ را بوسیدنی کرد شهادت خاک ها را دیدنی کرد در آنجایی که عقل و علم ماندند شهادت عشق را فهمیدنی کرد
از اینجا آسمان را می توان دید از اینجا عرشیان را می توان دید نگویی بال پروازم شکسته ست از اینجا نردبان را می توان دید
شلمچه اشک ها را بی ریا کن دوباره قلب ما را باخدا کن تو ما را عاشق خود کرده بودی شلمچه عاشقانت را دعا کن
دل من در شلمچه ماند با تو هزاران بیت غربت خواند با تو نمی گنجد شهادت در دوبیتی چگونه می توان فهماند، با تو شعرهای مشابه را بخوانید در ستون شعر |
||